ภาระกิจที่ 2/1 การเดินทางครั้งเเรกของชีวิต

                                                                         นิราศ เข้าเมืองกาฬสินธุ์             

  

                                                  

                                                                          โอ้ถึงคราต้องพรากจากเคหา
เข้าสู่ถิ่นศิวิไลซ์เจริญตา                                        สังเกตการณ์ศึกษาที่โรงเรียน
หนึ่งกระเป๋าหนึ่งใจไต่ตามฝัน                                จรรยาบรรณวิชาพาอ่านเขียน
ขับรถผ่านเห็นสถานเคยแวะเวียน                          ได้แต่เพียรตามองสองข้างทาง
ดวงตะวันสนทยาจะลาลับ                                     เห็นนกจับกิ่งคอนร่อนปีกหาง
คะนึงหวนชวนคิดถึงนวลนาง                                 เปลี่ยวอ้างว้างเมื่อถึงคราต้องลาไกล
เห็นฝูงควายเขาไล่กลับคืนบ้าน                               เส้นทางผ่านห้วยละหานธารน้ำไหล
ธรรมชาติหฤหรรษ์จรรโลงใจ                                   ครั้งเยาว์วัยเคยขี่ควายว่ายลำธาร
แต่ครั้งนี้ด้วยหน้าที่และการกิจ                                ต้องจากมิตรพ่อแม่แลถิ่นฐาน
ออกขวักไขว่ไล่คว้าประสบการณ์                            เพื่อเป็นผู้ชำนาญการวิชา
ถึงเรือนจำจำจากเจ้าที่เคียงคู่                                  แม่โฉมตรูงามละม้ายคล้ายบุพผา
ถึงนาจารย์ประหนึ่งม้วยมรณา                                คิดถึงดวงชีวามิคลาคลาย
มะพร้าวอ่อนเนื้อขาวดูพราวพร่าง                           เหมือนผิวนางตราตรึงใจไม่เลือนหาย
เห็นใบตองนึกถึงน้องห่มตาดพราย                          ไม่เคลื่อนคลายพะวงจิตคิดห่วงใย
ถึงทีหมายปลายทางด้วยมืดค่ำ                               สายฝนพรำช้ำทรวงอกเป็นไฉน
ต้องเปล่าเปลี่ยวเอกาถึงคราใด                               จึงจะได้ดั่งสมภิรมณ์เอย